Adım Yavuz,
Yirmi yedi yaşımdayım.
Gündüzleri ilahi düzende figüranlık,
Geceleri evde kendi imkânlarımla şeyh yapmaya çalışıyorum.
Putlar orda duruyor,
Baltamın ruhsatı yok.
Ruhumu lokmandan bihaber bir tıp öğrencisine sattıydım.
Eski bir hikâye,
Taze bir yara.
Alternatif bir tıp olmadığını o zamanlar anlamadıydım.
Denekler haliyle gönüllü,
Konu tabiatıyla muğlâk.
Bakın işte bu benim yaram,
Ah evet o da sizin kalbiniz.
Dört kapakçık,
Bir fincan.
Ah evet kabarmış kalbiniz,
Dört oda,
Bir salon.
Fincanı kalbinizden oydum,
İçine koyacak bir şeyim yok kusura bakmayınız.
Ah evet hatrınızı değil ama,
Ahınızı kırk yıl taşıyacağım mutlaka.
Hayatın programı sarmal,
Dön başa.
Taze bir hikâye,
Eski bir yara.
Lakin bizi balkonlarda tutanın,
Yerçekiminden duyduğumuz korku olduğuna inanan bir kıza,
Kendisine bir bumerang çaresizliğiyle fırlatılmış olduğunuzu anlatamazsınız.
Zaten bende anlatamadıydım,
Ruhumun bir sathını oraya bıraktıydım,
Hattı bulamayınca.
Bir eski, bir taze
Yaralı bir hikâye.
Hikâyeden bir yara.
Adım Yavuz,
Yirmi yedi yaşımdayım.
Aslında ben bu şiire,
Size evlenme teklif etmek için başladıydım.
Fincanınızı kalbimden oyayım,
İçine yüzük koyayım,
Koyayım böyle şiire.
Ah evet kalbiniz,
Af edersiniz.
(*) Alternatifi olan, olmasa da olur.
Yavuz ERDEM, yazarın kendi sesinden dinlemek isterseniz linke tıklayınız.
Sevdiğim biriyle beraber dinlemiştim bir zaman. Çok teşekkürler.
YanıtlaSilHerkimse tekrar güzel bir şiirde buluşmanız dileğiyle 😊
SilBuluşmak zaten en güzel şiir , başka bir şiire ne hacet. İnşallah buluşur yollarımız.
YanıtlaSilBeraber şiir dinleniyorsa buluşur bence 😊
Sil