Yaşadı.
Yazdı.
Sevdi.
İşte size bir kırgınlık biyografisi.. Önsözü yok olmak olan bir hayatı yaşadı göğüs kafesinin ardında uzunca bir süre. Kendi göğünde kanat çırptı, kendi göğüne merdiven dayadı ve kendi göğüne gömdü özgürlüğünü. Uzun cümleler kurmadan geçti insanların arasından. Kısa hüzünlere tanıklık etti. Yitirdiği zamana ağlayan bir ihtiyara rastladı yol kenarında. Yaşamayı anladı. Kaybettiği sevgilisine mersiyeler dizen bir şaire rastladı, yazmayı anladı. Elinde bir kova suyla kuruyan nehre su taşıyan meczuba rastladı, sevmeyi anladı. Bir adım öteye geçti, Şems'i anladı. Hükmü anladı: "Okuyarak öğreneceksin ama severek anlayacaksın." Uzunca bir süre okuduğu hayatı, sevdikçe anladı. Hayat bir su damlasıydı, yanılgılar okyanusunda. O'ysa gökyüzüne kendini asan bir uçurtma. Kanatlarından vazgeçip düşmeyi anladı. Gönlünü alçalttıkça yükselmeyi. Sayıların yanılabileceğini anladı mesela. Bir saniye bir asırdan daha uzun olabiliyordu bazı zamanlarda. Bir insan daha ağır olabiliyordu okyanuslardan, düşünceleriyle tartıldığında. Gökyüzüne merdivenle çıkılabiliyordu. Yıldızlar gülümsüyor, evren bir insanı sığdıramayabiliyordu boşluklarına. Kısacası iki yarım bir tam etmiyordu bazı zamanlarda, ummanlar bir kuşa yuva olabiliyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder